Państwowa Komisja Wyborcza uczy się w Rosji jak organizować wybory

[marylaossowska]

_

24 maja 2013 r. delegacja polskiej Państwowej Komisji Wyborczej (PKW) w ramach drugiej już konferencji, organizowanej wspólnie z Centralną Komisją Wyborczej (CKW) Federacji Rosyjskiej, odwiedziła Moskiewską Komisję Wyborczą (MKW). Rosjanie będą Polaków uczyć organizacji wyborów. Czy liczenia głosów także?

_

foto: cikrf.ru

Zgodnie z informacją na oficjalnej stronie CKW Rosji, na spotkaniu z Polakami rosyjską stronę reprezentował zastępca przewodniczącego rosyjskiej CKW Stanisław Wawiłow, nadzorujący w Komisji kwestie współpracy międzynarodowej w dziedzinie systemów wyborczych. „Przewodniczący MKW Walentyn Gorbunow opowiedział o podstawowych zasadach organizacji pracy MKW, o zasadach utworzenia komisji oraz wsparciu technicznym działalności MKW w trakcie kampanii wyborczej oraz w okresie między wyborami.

Przewodniczący polskiej PKW Stefan Jan Jaworski, po wysłuchaniu sprawozdania kolegów, zauważył, że struktura komisji wyborczych w regionach Polski i Rosji jest bardzo podoba. O szczegółach organizacji pracy systemu komisji wyborczych różnych szczebli w Polsce powiedział sekretarz PKW Kazimierz Wojciech Czaplicki. Podczas wizyty w MKW przy „okrągłym stole” uczestnicy konferencji oraz przedstawiciele MKW omówili aktualne kwestie organizacji wyborów w szczególności tworzenia systemów komisji wyborczych w Rosji i Polsce” – czytamy w komunikacie

Jak podało radio RMF FM, gospodarzem spotkania był szef rosyjskiej Centralnej Komisji Wyborczej Władimir Czurow, oskarżany w Rosji o fałszerstwa wyborcze. Czurow urodził się z Leningradzie. W czasach ZSRR otrzymał solidne wykształcenie matematyczne (liceum matematyczne, wydział fizyki Leningradzkiego Uniwersytetu). Pracował nawet w „biurze konstrukcyjnym aparatów kosmicznych”. Do samego końca 1991 r. był członkiem partii komunistycznej, i co ważniejsze – według leningradzkiej działaczki demokratycznej Mariny Salie – agentem KGB.

Zdjęcia ze spotkania w Moskwie:


foto: cikrf.ru


foto: cikrf.ru - na zdjęciu z prawej – szef PKW Stefan Jan Jaworski

Autor: Olga Alehno
Żródło: niezalezna.pl

Ciąg dalszy: http://niezalezna.pl/41747-szef-pkw-tlumaczy-sie-byla-konferencja-naukowa-z-czarodziejem-od-urn-putina

Minister Radosław Sikorski twierdzi, że nic o planowanym wyjeździe delegacji PKW nie wiedział. Prawda jest zupełnie inna:

http://niezalezna.pl/41737-pkw-informowala-o-wyjezdzie-do-moskwy-tylko-minister-sikorski-jakos-nie-uslyszal



Inne artykuły na ten sam temat są tutaj:

http://wpolityce.pl/wydarzenia/54448-bedziemy-mieli-wybory-jak-w-rosji-czlonkowie-panstwowej-komisji-wyborczej-pojechali-na-szkolenia-do-moskwy

http://wpolityce.pl/wydarzenia/54458-to-wpuszczanie-lisa-do-kurnika-trzy-pytania-do-marka-krola-o-moskiewskie-szkolenia-czlonkow-panstwowej-komisji-wyborczej

[marylaossowska]

Już mieliśmy do czynienia z sytuacją, gdy polscy ambasadorzy byli przez ministra Sikorskiego zapraszani na spotkanie z ministrem spraw zagranicznych Rosji Siergiejem Ławrowym. Spotkanie z ambasadorami, poza kilkuminutowym spotkaniem w cztery oczy z Sikorskim było jedynym punktem dwudniowej wizyty Ławrowa w Polsce. ....iście jak XVIII wieku, w okresie przedrozbiorowym, gdy ambasadorzy rosyjscy de facto rządzili Polską.   

Teraz polska PKW....jeżeli PKW wymienia doświadczenia z Rosjanami, to brzmi to całkiem fatalnie, bo wystarczy spojrzeć jak rządzone jest państwo rosyjskie, i jakie panują w nim standardy. Na myśl od razu przychodzą losy przeciwników politycznych Putina takich jak otruty polonem były agent rosyjskiej bezpieki Aleksander Litwinienko, zamordowana opozycyjna dziennikarka Anna Politkowska,  ofiara "masowego samobójcy" oligarcha Borys Bierezowski, wsadzony na wiele lat do łagra Michaił Chodorkowski czy skazani na kilka lat pobytu w kolonii karnej organizatorzy demonstracji przeciwko Putinowi - Konstantin Lebiediew i Maksim Łuzianin

Sądzę, że polska opinia publiczna powinna dowiedzieć się, jakie doświaczenia członkowie polskiej PKW wymieniali z Rosjanami, kto ich zaprosił do Rosji, z kim rozmawiali i czego sprawa dotyczyła. 
Przypomnę bowiem ostatnie wybory w Polsce - głosy w nich oddane, zanim trafiły do Państwowej Komisji Wyborczej, były filtrowane przez rosyjskie serwery. A szef zespołu ekspertów ds. monitoringu wyborów, który opracował raport w tej sprawie, prof. Jerzy Urbanowicz, zaraz po ujawnieniu udziału rosyjskich serwerów, popełnił samobójstwo. Czy raczej może powinnam napisać, że został kolejną ofiarą "masowego samobójcy".

Raport zespołu ekspertów ds. monitoringu wyborów pt.„Państwowa Komisja Wyborcza uzależniona od rosyjskich serwerów" jest tutaj: http://wiadomosci.wp.pl/kat,38200,title,Czy-Rosjanie-sfalszowali-wybory-w-Polsce,wid,14915394,wiadomosc.html?ticaid=110a84

Czy historia magistra vitae est? Jak widać nie...przecież taka "współpraca", a raczej zależność Polski od Rosji już miała miejsce w XVIII wieku! Jak się skończyła - doskonale pamiętamy. Chyba już pora, żebyśmy się obudzili z letargu, zanim nie będzie za późno. O ile już nie jest za póżno. To co widzimy bowiem, to jedynie wierzchołek góry lodowej....pod powierzchnią jest choćby nieomal całkowita zależność energetyczna od Rosji, którą kolejne posunięcia rządu partii, zwanej na ironię chyba Platformą Obywatelską, systematycznie powiększają.

Obraz Jana Matejki "Reytan".


foto: http://www.zamek-krolewski.pl

Fragment obrazu - ambasador Rosji Nikołaj Repnin w otoczeniu kochanek Elżbiety Grabowskiej i Izabeli Lubomirskiej Czartoryskiej.



Jacek Kaczmarski - Rejtan czyli raport ambasadora....historia już zawróciła koło?
JACEK KACZMARSKI - Rejtan, czyli raport ambasadora

Słowa piosenki Rejtan czyli raport ambasadora:

"Wasze wieliczestwo", na wstępie śpieszę donieść:
Akt podpisany i po naszej myśli brzmi.
Zgodnie z układem wyłom w Litwie i Koronie
Stał się dziś faktem, czemu nie zaprzeczy nikt.

Muszę tu wspomnieć jednak o gorszącej scenie,
Której wspomnienie budzi we mnie żal i wstręt,
Zwłaszcza że miała ona miejsce w polskim sejmie,
Gdy podpisanie paktów miało skończyć się.

Niejaki Rejtan, zresztą poseł z Nowogrodu,
Co w jakiś sposób jego krok tłumaczy mi,
Z szaleństwem w oczach wszerz wyciągnął się na progu
I nie chciał puścić posłów w uchylone drzwi.

Koszulę z piersi zdarł, zupełnie jak w teatrze,
Polacy - czuły naród - dali nabrać się:
Niektórzy w krzyk, że już nie mogą na to patrzeć,
Inni zdobyli się na litościwą łzę.

Tyle hałasu trudno sobie wyobrazić!
Wzniesione ręce, z głów powyrywany kłak,
Ksiądz Prymas siedział bokiem, nie widziałem twarzy,
Evidemment, nie było mu to wszystko w smak.

Ponińskij wezwał straż - to łajdak jakich mało,
Do dalszych spraw polecam z czystym sercem go,
Branickij twarz przy wszystkich dłońmi zakrył całą,
Szczęsnyj-Potockij był zupełnie comme il faut.

I tylko jeden szlachcic stary wyszedł z sali,
Przewrócił krzesło i rozsypał monet stos,
A co dziwniejsze, jak mi potem powiadali,
To też Potockij! (Ale całkiem autre chose).

Tak a propos, jedna z dwóch dam mi przydzielonych
Z niesmakiem odwróciła się wołając - Fu!
Niech ekscelencja spojrzy jaki owłosiony!
(Co było zresztą szczerą prawdą, entre nous).

Wszyscy krzyczeli, nie pojąłem ani słowa.
Autorytetu władza nie ma tu za grosz,
I bez gwarancji nadal dwór ten finansować
To może znaczyć dla nas zbyt wysoki koszt.

Tuż obok loży, gdzie wśród dam zająłem miejsce,
Szaleniec jakiś (niezamożny, sądząc z szat)
Trójbarwną wstążkę w czapce wzniósł i szablę w pięści -
Zachodnich myśli wpływu niewątpliwy ślad!

Tak, przy okazji - portret Waszej Wysokości
Tam wisi, gdzie powiesić poleciłem go,
Lecz z zachowania tam obecnych można wnosić
Że się nie cieszy wcale należytą czcią.

Król, przykro mówić, też nie umiał się zachować,
Choć nadal jest lojalny, mogę stwierdzić to:
Wszystko, co mógł - to ręce do kieszeni schować,
Kiedy ten mnisi lis Kołłątaj judził go.

W tym zamieszaniu spadły pisma i układy.
"Zdrajcy!" krzyczano, lecz do kogo, trudno rzec.
Polityk przecież w ogóle nie zna słowa "zdrada",
A politycznych obyczajów trzeba strzec.

Skłócony naród, król niepewny, szlachta dzika
Sympatie zmienia wraz z nastrojem raz po raz.
Rozgrywka z nimi to nie żadna polityka,
To wychowanie dzieci, biorąc rzecz en masse.

Dlatego radzę: nim ochłoną ze zdumienia
Tą drogą dalej iść, nie grozi niczym to;
Wygrać, co da się wygrać! Rzecz nie bez znaczenia,
Zanim nastąpi europejskie qui pro quo!

Jacek Kaczmarski
1980