Trzy kolory. Niebieski - Trois couleurs. Bleu (1993)

[marylaossowska]

Trzy kolory Niebieski

_

Młoda wdowa po tragicznej śmierci męża i córki postanawia zerwać z przeszłością oraz żyć w odosobnieniu.

_

Reżyseria: Krzysztof Kieślowski
Scenariusz: Krzysztof Kieślowski, Krzysztof Piesiewicz
W rolach głównych: Juliette Binoche, BenoĂŽt RĂŠgent, Florence Pernel, Charlotte VĂŠry, HĂŠlène Vincent, Philippe Volter, Claude Duneton, Hugues Quester

Trzy kolory – trylogia filmowa polskiego reżysera Krzysztofa Kieślowskiego zrealizowana w koprodukcji francusko-polsko-szwajcarskiej. Przy wszystkich jej częściach pracowali także scenarzysta Krzysztof Piesiewicz oraz kompozytor Zbigniew Preisner.
Tytuły poszczególnych filmów wchodzących w skład cyklu nawiązują do kolorów francuskiej flagi. Historie w nich opowiedziane opierają się na haśleWolność, równość, braterstwo (fr. LibertĂŠ-ÉgalitĂŠ-FraternitĂŠ), pochodzącym z czasów rewolucji francuskiej. W każdym filmie opowiedziane są niezależne od siebie historie, w każdym występują inni aktorzy, ale główni bohaterowie poszczególnych "kolorów" spotykają się ze sobą w finałowej scenie Czerwonego.
W skład trylogii wchodzą:

•   Trzy kolory. Niebieski (Trois couleurs: Bleu, 1993)
•   Trzy kolory. Biały (Trois couleurs: Blanc, 1993)
•   Trzy kolory. Czerwony (Trois couleurs: Rouge, 1994)

Francuski jest językiem dominującym w Niebieskim i Czerwonym, a język polski w Białym.
Akcja Niebieskiego rozgrywa się w Paryżu, Białego w Paryżu i Warszawie, a Czerwonego w Genewie.
Źródło: wikipedia

[admin]

Kieślowski, zwłaszcza w ostatniej grupie swoich filmów miał obsesję na punkcie symboli, różnych znaków, de ja vu, alternatywnej rzeczywistości, telepatii, metafizyki itp. Jeśli się o tym nie wie, filmy mogą się wydawać nudne. Jednak mając świadomość, że niemal każdy szczegół jest dobrze przemyślany, powiązany z całą narracją i wyrażający wizję artystyczną reżysera i trochę zakręcone przesłanie, ogląda się je z zainteresowaniem.

Reżyser właśnie przez te z pozoru mało istotne detale potrafił doskonale ukazać świat wewnętrznych przeżyć postaci. Jest to raczej teatr, który należy oglądać z właściwą temu gatunkowi refleksją.
Zapraszam do obejrzenia komentarza samego reżysera do filmu "Czerwony".
Krzysztof Kieślowski o "Czerwonym"
Widać tu ambitny warsztat, pełen dbałości o detale, na które mało kto zwraca uwagę. Autor krok po kroku pokazuje na co warto według niego zwrócić uwagę.Widać też jaki miał sposób postrzegania świata. Choć w wywiadach i wspomnieniach raczej prezentował się jako zdroworozsądkowy, a nawet cyniczny obserwator rzeczywistości. Pozory mylą... Współpraca trzech wybitnych osób reżysera - Kieślowskiego, scenarzysty - Piesiewicza i twórcy muzyki Preisnera sprawiają, że te filmy z trylogii Trzy kolory są naprawdę głębokie. Niepotrzebne są jedynie pojawiające się kilka razy zbyt ordynarne i dosłowne sceny erotyczne, przez które filmy tracą smak. Reżyser chciał zapewne pokazać bez cenzury pełny obraz rzeczywistości w jakiej poruszają się bohaterowie sztuki. Na szczęście filmy nie epatują nimi zbyt nachalnie i dla dorosłego widza są czytelne.

Marcin